Panik Havası

Panik Havası,

     Sabah, gözlerimi açıp yaşamın devam ettiğini farkettiğimde ilk hissettiğim yoğun bir panik oldu. Odadaki panik havasını içime çekerek, yataktan fırladım. Dün akşam yaptığımın gerçek olup olmadıgını sorgularken, açılan bilgisayarım bende soğuk duş etkisi yarattı. Dün yaşadığım herşey gerçekti, en az benim kadar. Blog açma ve yazılarımı yayınlama işi, düşünce boyutunda çok heyecan vericiydi. Arkadaşlarımın ve eşimin de desteğiyle, yola çıkmaya hazırdım. Bavulumu elimde tutup, yolun başında gelmeyecek bir otobüsü bekliyordum. Otobüsün saatinin geçtiğini bilen tek kişi ben olduğum için, soranlara;

       'Ben  erken geldim. Otobüs az sonra burada olur.' cevabını verip, aslında korkmadğımı tüm cümle aleme ilan ediyordum düne kadar. Meğer ben, dün blog değil, zihnimin kapılarını açmışım. Yazarken bile zor söylemesi. Dün, tuhaf biri gündü. Duygu yoğunluğumun tavan yaptıgı ve onları dizginleyemediğim nadir zamanların yaşandığı bir gün. Bu noktada olabilmem için yaşanması gerekli bir gündü belkide....

        Bu blogda ki yazıları ( benim yarattıklarımı) okurken, zıtlıklara dolu iç dünyamın yansımalarını göreceksiniz. Başka insanların girişine çoğu zaman kapalı tuttuğum zihnimin aralığından dışarı sızanlar, bazen kafanızı karıştırsa da, okumaya ve paylaşmaya devam edin? Blogun  ismi ' tatli denemeler' olsa da, zıtlıkların hüküm sürdüğü iç dünyamın verdiği ölçüde tatli olacaktır. Tatli ve acının uyumu gibi....

                                                                 Özden Tatli Denemeler